pod obrus sukno, cienki koc, obrus plastikowy lub ceratę o rozmiarze odpowiednio mniejszym; tym sposobem oszczędza się politurę. Obrus musi być nie tylko idealnie czysty, ale i idealnie gładki, bez śladów załamań po żelazku. Doskonale wyprasowany, powinien być położony na stole tak, żeby zwisał z każdej strony co najmniej 20 centymetrów. Obrus może być adamaszkowy, to bardzo szykownie i trochę staroświecko, mereżkowany, przezroczysty lub ażurowy, ale wówczas wymaga podkładu jednobarwnego, dostosowanego kolorem do głównego. Musi to więc być albo drugi obrus, albo kawałek odpowiedniego materiału.<br>Zharmonizowanie kolorów w zastawie stołu, mimo zmieniającej się mody - dopuszczającej różnobarwność, stanowi nadal jeden z kanonów