Wówczas Stanisław August Poniatowski usłużnie podał swój ołówek, którym podpisano ów haniebny akt, przedłożony przez Adama Podhorskiego. Daremnie inny z posłów rzucił się przed królem na kolana, błagając, aby nie pomagał kanalii.<br>Nie przeliczyła się więc zbytnio Katarzyna II, popierająca wybór Poniatowskiego na tron Rzeczypospolitej również z uwagi na jego charakter. Niemiecki podróżnik Johann Gottfried Seume, który w roku 1805 zawadził był o Warszawę, odnotował, iż pomnik Sobieskiego stoi dokładnie naprzeciwko dawnych apartamentów Stanisława Augusta. "Tak znakomitej satyry nie mógłby ten dobry człowiek na siebie wymyślić". Klio zdobyła się wszakże na jeszcze dotkliwsze szyderstwo.<br>Czyż bowiem Poniatowski, spędzający ostatnie lata swego