przerwał i po chwili rzekł do mnie szeptem:<br><br>- Uważaj! Wchodzimy teraz w ulicę Dręczycieli. <br>Zobaczysz coś ciekawego.<br><br>Istotnie, ulica ta przedstawiała widok niezwykły. Po obu jej <br>stronach na kamiennych postumentach stali chłopcy w różnym <br>wieku i o rozmaitym wyglądzie. Można było rozpoznać <br>wśród nich synów zamożnych rodziców i synów <br>biedaków, chłopców czystych, starannie ubranych, i umorusanych, <br>rozczochranych brudasów.<br><br>Każdy z nich kolejno wyznawał psim głosem swoją <br>winę:<br><br>- Jestem dręczycielem, gdyż memu psu Filusiowi wybiłem <br>kamieniem oko - mówił jeden<br><br>- Jestem dręczycielem, gdyż mego psa Dżeka wepchnąłem <br>do dołu z wapnem - mówił drugi.<br><br>- Jestem dręczycielem, gdyż memu psu Rozetce kazałem <br>zjeść pieprz - mówił