Ubrana była w letnią kretonową sukieneczkę w pomarańczowe i żółte kwiaty na różowym tle, na górze miała kusy czarny sweterek, z takich, jakie się u nas nosiło przed wojną po wsiach przy pasaniu krów, spod sukieneczki zaś wystawały jej olbrzymie, szerokie, bezkształtne, pofałdowane, grube, czarne spodnie. Przypominały mocno słoniowe nogi, chociaż słoń razem z nogami wygląda jednak wdzięczniej. Wbrew odebranemu w dzieciństwie starannemu wychowaniu, nie byłam w stanie oderwać od niej oczu. Siedziałam, patrzyłam i z zajęciem wyliczałam, ile by z niej wyszło takich jak Alicja. Żeby nie przesadzić, dwie i pół. Możliwe, że trzy...<br>Alicja znalazła na biurku latarkę i