w moją stronę powinność: jego już nie ma, więc i we mnie nie powinno już być wszystkich przeżyć, poprzez które osiągałem go i był mi bliski. Nie wolno oczekiwać spotkań, odpowiedzi na postawione pytania, nie wolno nawet pytań stawiać. I tak &lt;page nr=274&gt; cudza śmierć sprowadza jako następstwo pojawienie się we mnie ciągu dalszego tamtego "pustoszenia", które idzie niekiedy tak daleko, że aż domaga się podzielenia z przyjacielem jego losu.<br>Podobne doświadczenie pustoszenia pojawia się także w przypadku świadomości własnego umierania. Przypuśćmy, że stoi ono w związku z postępującą chorobą. Wyobraźmy sobie "od wewnątrz" etapy tej choroby, idąc za nicią przewodnią opisu umierania Sokratesa