bardziej zachwycała go jej uroda. Im bliższa zaś stawała się Kasia jego sercu, tym serdeczniej współczuł doli jej rodaków i tym bardziej wrogi i nienawistny był mu rycerz Henryk z nadmotławskiego zamku. <br><br><br>*<br><br>A gdański komtur chodził w tym czasie niespokojnie po swojej komnacie. Patrzał to w gotyckie okna, za którymi ciemniał las okrętowych masztów, to na swoją wiszącą na ścianie tarczę z rudym jastrzębiem i gniewnie marszczył brwi. W sklepionych piwnicach zamczyska szczękali łańcuchami więźniowie, ale nie brzęczało złoto. Skrzynie skarbca świeciły dnem, a na budowę ogromnego kościoła potrzeba było coraz więcej pieniędzy.<br>- Co robić? - zapytał w końcu rycerz zatrzymując się