dawnych czasów. Nieporządnym, ostrym pismem wnuk pisał:<br>&lt;div1 type="poem"&gt; W mojej Ojczyźnie brak powietrza<br> prawdę zatruwa fałsz tyrana<br> co czynić, by się stała lepsza<br> moja Ojczyzna oszukana?&lt;/&gt;<br> A dalej: "Kiedyś Tuwim pisał: rżnij karabinem w bruk ulicy, nasza jest krew, a ich jest nafta. Nie posiadamy karabinów czy współczesnej broni, czym możemy ciskać, kamieniami? Własnym ciałem? Nasz jest pot, wyzysk, a ich jest partia! Muszę coś zrobić, muszę protestować, choćby miało się ze mną skończyć jak z Palachem!"<br>Myśląc o Tośku, skuliła się w dreszczu lęku - czy to się nigdy nie zmieni? Czy do śmierci drżeć będą polskie kobiety o swoich mężów, synów