warg - nie mówiłem.<br>- To i dobrze. Kończ jedzenie. Do Sterzendorfu kawałek drogi, po co masz głodny jechać.<br>- Zwłaszcza - wycedził typ z prawej, w kolczudze i żelaznych awanbrasach na przedramionach - że w Sterzendorfie pewnie nie od razu cię nakarmią.<br>- A nawet jeśli - parsknął ten z tyłu, niewidoczny - to pewnikiem nie tym, co by ci mogło w smak pójść.<br>- Jeśli mnie puścicie... Zapłacę wam... - wydusił z siebie Reynevan. - Zapłacę wam więcej, niż dają Sterczowie.<br>- Znieważasz zawodowców - rzekł wąsaty w brygantynie. - Jestem Kunz Aulock, zwany Kyrielejson. Mnie się kupuje, ale nie przekupuje. Łykaj, łykaj kluski. Ruk-cuk!<br>Reynevan jadł. Prażuchy straciły smak. Kunz Aulock - Kyrielejson - zasadził