i jego inscenizacji filmowej, to w tym można znaleźć początek dzisiejszego filmu psychologicznego, o którym mówił Dygat. W &lt;name type="tit"&gt;Hamlecie&lt;/&gt; Olivier odciął się od wszelkiej paranteli teatralnej, od momentów opartych na pasażach, na dialogach.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;KOTT: Zdaje się, że - z mojej winy prawdopodobnie - obaj utożsamiacie dwie rzeczy różne: tempo i zgęszczenia. To, co jest bliskie filmowi u Shakespeare'a, polega na zgęszczeniach, a nie na tym, że każda scena musi być rozgrywana w tempie przyspieszonym.&lt;/&gt;<br>&lt;who2&gt;TOEPLITZ: Oczywiście może być scena akcyjnie pełna, bardzo zgęszczona, ostra psychologicznie, a jednocześnie rozgrywana w sposób powolny. Ale takich scen jest niewiele. Przeważnie tam, gdzie jest duże spięcie treściowe, potęguje