Przebieg pomiarów stężeń odorantów metodą rozcieńczeń dynamicznych został szczegółowo opisany w cytowanej już kilkakrotnie normie europejskiej. Rozcieńczenia dynamiczne polegają na mieszaniu strumienia badanego gazu ze strumieniem czystego powietrza w aparatach zwanych olfaktometrami. Zgodnie z normą, największe rozcieńczenie próbki badanego gazu możliwe do uzyskania w olfaktometrze powinno być większe od najmniejszego co najmniej 213 razy (ok. 8200 razy), przy czym dolna granica tego przedziału nie powinna być większa niż 27 (ok. 130). Aparat powinien umożliwiać wykonanie rozcieńczeń stanowiących ciąg geometryczny o ilorazie1,4U2,4 (krok rozcieńczeń ).<br>Przepływ opuszczającego olfaktometr strumienia gazu powinien być stały(niezależny od stopnia rozcieńczenia próbki) i nie mniejszy niż