kamieniczki. Dom za domem. Tam lazurowy kajak zimujący pod niskim daszkiem drewutni, tu jazgot piły tartacznej. Po trotuarze zygzakiem kobieta z bachorem wleczonym za rękę. Teraz gwar rosnący. Dziedziniec szkolny. Jeszcze spojrzał na mapę. Już niedaleko. Miejscowość kończyła się na warsztacie naprawy maszyn rolniczych. Dwóch mechaników w drelichach o kolorze czarnoziemu słuchało chłopa, który przywiózł swój pług talerzowy. Potrząsali głowami. <br>Spojrzał w prawo. Łąki. To te łąki, "pradawne zalewy, odcięte od morza wydmą wysoką". Zszedł z szosy i zbiegł z nasypu na ścieżkę wydeptaną środkiem pastwiska, zazielenionego już młodą trawą. "Kupa kamieni? Wyoranych z roli? Gdzie tu rola? To są przecież