to taką samą ilość transakcji można obsłużyć utrzymując mniej pieniędzy, a więc zgłaszając mniejszy popyt na pieniądz). Zdaniem Friedmana i jego zwolenników (nazywanych monetarystami), popyt na pieniądz zależy od kilku czynników, a w szczególności od poziomu dochodu i stopy procentowej, przewidywanego tempa inflacji oraz istniejących zwyczajów płatniczych (omawialiśmy tę kwestię częściowo w rozdziale dwunastym). W dłuższym okresie podstawowym czynnikiem determinującym zmiany popytu na pieniądz są jednak istniejące w społeczeństwie zwyczaje płatnicze (chodzi w szczególności o stopień wykorzystania gotówki, czeków czy też kart kredytowych przy dokonywaniu transakcji). Ze względu na to, że zwyczaje te zmieniają się stosunkowo powoli, monetaryści przyjmują, że popyt