jej stóp i popatrzymy w górę aż tam, gdzie nad zwężającymi się ceglanymi przyporami, gotyckimi łukami nisz i ciemnych okien czerwieni się dach, zobaczymy ptaki kołujące wokół wieży, która zdaje się płynąć wśród obłoków. Białoskrzydłe mewy, czarno-białe jaskółki, gołębie, kruki i kawki oplatają trzepocącymi kręgami ceglany słup wieżycy, latają czujne, nie znużone. <br>Jest tam w tym podniebnym ptasim królestwie i pewien rudy jastrząb, który gnieździ się pod samym szczytem wieży. Nieraz można ujrzeć, jak bijąc wielkimi skrzydłami ściga najśmiglejszą z mariackich jaskółek. Drapieżnie wyciąga krzywy dziób i już-już ma dopaść małego ptaszka i pochwycić go w swoje szpony, lecz