Canettiego, było czymś innym; głównie ochotą do przebywania w towarzystwie postaci w tak silnie we mnie wywołanym, kompletnym świecie.&lt;/&gt;<br>&lt;who1&gt;Jakie wartości wyniosłeś ze swojej wieloletniej przyjaźni z Józefem Gielniakiem?&lt;/&gt;<br>&lt;who5&gt;Wydaje mi się, że to jest ogromne szczęście, kiedy się spotyka takie osoby. Kiedyś nie używano słowa "charyzmatyczny", ale on dysponował czymś takim jak charyzma. Jego pierwsze drzeworyty powstały już po tym, jak otrzymał od lekarzy wyrok śmierci. Nie skarżył się ani przez chwilę (ani swoją sztuką, ani osobiście), chociaż żył w stanie permanentnego zagrożenia życia. Dla mnie Gielniak wskazywał na możliwość spełnienia ideału. On by się pewnie na takie określenie uśmiechnął