36). Obie reszty są zlokalizowane we fragmencie łańcucha polipeptydowego histonu H2B o konfiguracji e i być może wyeksponowanie ich w takiej strukturze przyczynia się do preferencyjnego rozpoznania przez kinazy <foreign lang="lat">in vitro</> (por. [124]). Zgodnie z rys. 11.4, w przypadku histonów H2A i H4 miejscem fosforylacji <foreign lang="lat">in vivo</> jest tylko d-N-acetylowana seryna w poz. 1, a w histonie H3 - seryna w poz. 10. Do wyjątków należy fosforylacja w C-końcowym regionie dwóch wariantów histonu H2A orzęska Tetrahymena pyriformis, a mianowicie w histonie H2A.1 wykazano trzy fosforylowane seryny w poz. 122, 124 i 129, zaś w histonie H2A.2 - w