dokumenty, na których widoczne były czerwone plamy pieczęci. Stary historyk wydawał gniewne pomruki ze zgrozy i z oburzenia.<br>- Ja nic o tym nie wiedziałem - tłumaczył się przed Adasiem. - Myślałem, że to jest w poszanowaniu... Matematycy są zakałą świata... Gdzie to umieścimy?<br>&lt;page nr=100&gt; - W moim pokoju - rzekł Adaś.<br>We dwóch przenieśli zapisaną dawność do pokoiku nad ganeczkiem i ułożyli starannie.<br>Przez kilka następnych dni Adasia widywano jedynie przy posiłkach. Jeśli tajemniczy człowiek, śledzący dom, czynił to nocą, musiał widzieć przez kilka nocy światełko na poddaszu. Adaś wlazł w przeszłość jak łakomy bąk w kielich nasturcji. Brodaty matematyk dowiedziawszy się o tym rzekł przy