w podejmowaniu decyzji, znaną z codziennego doświadczenia, jest niepewność co do konsekwencji rozważanych działań. Duża grupa modeli normatywnych dotyczy problemu, co to znaczy zachowywać się racjonalnie w obliczu niepewności.<br> Panujący tu od około 25 lat paradygmat polega na rozdzieleniu czynników warunkujących przyszłość na dwie grupy. Zmienne znajdujące się pod kontrolą decydenta są włączone (za pomocą iloczynu kartezjańskiego zbiorów swoich wartości) do jednej klasy, oznaczmy ją przez A, kompletnie opisującej możliwe sposoby zachowania się decydenta. Te ostatnie są nazywane strategiami lub działaniami: zakłada się, iż decydent wybiera ze zbioru A . W podobny sposób potraktowane są zmienne, których decydent nie jest w stanie