Spośród czterech drgań normalnych (w tym dwóch zdegenerowanych) tej cząsteczki jedno odpowiada przy pojedynczym wzbudzeniu (v1=1) obliczonej energii &lt;gap&gt; ponad poziomem podstawowym. Inne drganie, przy podwójnym wzbudzeniu (v2=2), powinno mieć prawie taką samą energię, &lt;gap&gt; . Tymczasem obserwowane energie wynoszą &lt;gap&gt; oraz &lt;gap&gt;. Efekt ten został zinterpretowany przez Enrico Fermiego jako wynik przypadkowej degeneracji i nosi odtąd nazwę rezonansu Fermiego. <br>Należy zwrócić uwagę, że każde drganie normalne jest niezależne od pozostałych tylko w przybliżeniu, w którym można je traktować jako drgania harmoniczne. Jest tak w przypadku małych amplitud drgań, gdy wystarczy wziąć pod uwagę tylko wyrazy kwadratowe we wzorze na energię potencjalną. Ze wzrostem