my samych siebie. Jest przed wszelkim rozumowaniem. On jest podstawowym a priori naszego myślenia. Byłoby nonsensem dowodzenie Jego istnienia, skoro jest On "założeniem" wszelkiego duchowego i poznawczego ruchu.<br>c) Droga pośrednia rysuje się, zdaniem moim, najwyraźniej u Hegla. Bóg nie jest tutaj ani warunkiem myślenia, ani rodzajem najwyższej idei regulatywnej deizmu. Bóg nie spełnia żadnej, nawet zamaskowanej funkcji naukowej. Ale właśnie dlatego Bóg może być tematem nauki. Naukę taką tworzy sam Hegel. Nazywa ją "fenomenologią ducha". Fenomenologia to nauka o zjawisku, czyli o tym, co jakoś się zjawia i objawia. Fenomenologia ducha jest nauką o objawianiu się i zarazem stawaniu Absolutnego