starą lodówką, kuchenką elektryczną i pluszowym misiem. W Dzień Dziecka anno domini 1991 za jego sterami dumnie zasiadł wyrzucony z MZK za pijaństwo szofer. 40-minutowy dziewiczy rejs z Krępy do Ochli był prawdziwą ucztą dla koneserów automobili. 170 decybeli w środku, bujanie na zakrętach na miękkich jak wersalka siedzeniach, delikatna woń nafty. A na deser dojazd do pętli w centrum wsi po 400-metrowych, legendarnym ochlańskim bruku. Ten fragment ze względu na amplitudę drgań wewnątrz pojazdu przypominał przedzieranie się promu kosmicznego przez gęste warstwy atmosfery. Trzęsło się wszystko, na czele z oknami, drzwiami, podłogami i dachem. Ucho wytrawnego słuchacza było