ich ucisku przez obcych. Autorzy tych opowieści sugerują, że trwało to tak długo, aż Bóg powołał jakiegoś wodza, który ponownie wezwał lud do wierności <page nr= 85> i wyzwolił go z upokorzenia i ucisku. Dzięki temu wódz ten zapewniał ludowi pokój i pomyślność trwające nie tylko za jego życia, ale i później, aż do czasu następnych sprzeniewierzeń i wynikłych stąd nieszczęść. Księga zawiera opowieści o dwunastu sędziach. Sześciu spośród nich poświęca zaledwie krótkie wzmianki. Są to: Szamgar (Sdz 3, 3), Tola (10, *-2), Jair (0, 3-5), Ibsan (2, 8-0), Elon (2, *-2) i Abdon (2, 3-5). Nieco więcej uwagi poświęca dwom innym