się niepewny głos, tym razem ciecia.<br>Milczałam dalej.<br>- Wasza emi...! - ryknął głośniej i natychmiast się poprawił. - Wasza królewska mość!!!<br>Teraz już mogłam odpowiedzieć.<br>- Czego?! - wrzasnęłam niechętnie.<br>- Czy już zupełnie zwariowałaś?! - zabuczał uprzejmie głos szefa. - Co mają znaczyć te wygłupy?<br>- A, jak się masz?! - odkrzyknęłam przyjaźnie. - Jak zdrowie?!<br>- Jeszcze ci humor dopisuje?! Jak tam?! Jeszcze nie masz dosyć?!<br>- Mam dosyć całkowicie! A bo co?!<br>- Chcesz wyjść?!<br>- Nie!!!<br>- Co?!!!<br>- Mówię, że nie chcę wyjść!!! Pierwszy raz w życiu mam wreszcie spokój!!!<br>Zdaje się, że na chwilę odjęło mu mowę. Miałam wrażenie, że na górze słyszę jakiś szmer, widocznie porozumiewał się z cieciem.<br>- Czy