i census regius. To ostatnie określenie - czynsz królewski - przyjęło się w niemieckiej literaturze przedmiotu i wywołało spory zamęt pojęciowy, jako że był to wyraz szczególnie wieloznaczny. Źródła określały terminem census regius zarówno powszechną daninę trybutarną, jak i czynsz za użytkowanie królewskiej ziemi, który płacili chłopscy osadnicy w majątkach panującego. W drodze nieuprawnionego uogólnienia twórcy teorii wolnych królewskich interpretowali każdą wzmiankę o czynszu królewskim, a także o daninach publicznych określanych terminami tibutum, steura lub oserstuoffa jako znak rozpoznawczy (Leitfossil) domniemanych kolonii osadników wojskowych na królewskiej ziemi13.<br>Michael Gockel poddał tę interpretację miażdżącej krytyce. Wykazał on, że osterstuofę płacili także ludzie siedzący dowodnie