do jury swego przedstawiciela i przedstawiciela ma bodaj także warszawski ZASP. A jesienią, gdy przeminie, na uroczystym bankiecie ogłasza się zwycięzców i wreszcie nagrody; wtedy też przyjeżdża z Londynu Feliks Łaski. Wreszcie, ponad pół wieku, miłość do teatru przezwyciężyła opory i Felek zdecydował się odwiedzać miasto swej młodości!...<br>Nie znam drugiego człowieka, który tak nasz teatr bezinteresownie pokochał, odnalazł w nim sens życia. Bo przecież nie idzie nawet o to, że daje temu teatrowi swój majątek, lecz o to, że oddał mu - wybaczcie ten górnolotny zwrot! - swoje serce.<br>Felku, trzymaj się zatem i dalej rób swoje! Oby tylko Twoi jurorzy doszukali