mu to niesporo.<br>- Zasupłało się - krzyknął - nie mogę odwiązać.<br>- Pa1 diabli linę. Zostaw to. - Komandor ostro ruszył z miejsca, bez wahania wjechał pomiędzy wysokie drzewa, łamiąc podwoziem młodnik. Małe świerczki gięły się, strzelały pękające gałęzie. Volvo zwijało się niczym podczas próby zręcznościowej, to jednym, to drugim bokiem zdzierając korę z drzew. Nie minęło więcej niż trzydzieści sekund i komandor wyprowadził wóz z zarośli, skosem zjechał z małej skarpy na podsypany ziemią przejazd przez rów, muskając tył przyczepy. Byli na szosie. Kapitan wskoczył niemal w biegu.<br>- Uff, mało nie dostałem zawału - powiedział ciężko dysząc - takie przebieżki to już nie dla mnie, w