w pokojach, uczesania córek i zimne zakąski. - Twarda sztuka ta mateczka - szepnęła młodszej córce. - Ale czyż nasza Dola z Różnówki nie taka? Diabeł po wierzchu! A &lt;foreign&gt;au fond&lt;/&gt; - nieśmiałe stworzenie... Nie dziwię się, że i pani nauczycielowa troszeczkę miną nadrabia. <br>Pełna wyrozumienia, rozwarła ramiona na przyjęcie Róży. Stary Żagiełtowski z dubeltówki ucałował Adama. <br>Władysław widział, jak matka wchodziła do salonu... Teściowa prawą dłonią podtrzymywała jej łokieć, lewą przywoływała mężczyzn i młode kobiety; <br>- Pani droga pozwoli, że jej przedstawię... <br>Śpieszono skwapliwie: jedni z już gotową poufałością krewniacką, inni z dyskretnym zainteresowaniem i najlepszą wolą. Dziewczęta chyliły się do ręki, szykując jednocześnie policzki