pojęła swą odpowiedzialność monarszą i potrafiła docenić znaczenie idei wprowadzenia wiary chrześcijańskiej na Litwie, możliwe jedynie dzięki jej związkowi z Jagiełłą. Dłużej więc nie wzbraniała się przed ślubem, choć wychowana w kulturze łacińskiego Zachodu, pełna obaw oczekiwała spotkania z człowiekiem wywodzącym się z jakże odmiennego kręgu cywilizacji. Obawy te podsycali dworacy życzliwi Habsburgom, przedstawiając księcia litewskiego jako pogańskiego barbarzyńcę. W rzeczywistości zaś Jagiełło - trzydziestokilkuletni wówczas mężczyzna, wychowany przez matkę, księżniczkę twerską, w kulturze bizantyjskiej, miłośnik malarstwa i muzyki, władający językiem ruskim oraz cyrylicą, daleki był od tego miana. Po zaślubinach i koronacji Jagiełły małżonkowie współrządzili Polską.<br><br>Ponowne przyłączenie Rusi Halickiej. Ruś