i wynieść się, ale na widok osoby, która weszła, znieruchomiałam na mur.<br>Był to potwór. Płci niewątpliwie żeńskiej. Wśród radosnych powitań do pokoju wkroczyła osoba więcej niż o głowę wyższa od Alicji, wszerz rozmiarów rzadko spotykanych. Usiłowałam na oko ocenić jej obwód, jednakowy od szyi aż do kolan, i metr dziewięćdziesiąt musiałam przyjąć za absolutne minimum. Ubrana była w letnią kretonową sukieneczkę w pomarańczowe i żółte kwiaty na różowym tle, na górze miała kusy czarny sweterek, z takich, jakie się u nas nosiło przed wojną po wsiach przy pasaniu krów, spod sukieneczki zaś wystawały jej olbrzymie, szerokie, bezkształtne, pofałdowane, grube, czarne