uważać - słyszę naraz. I płomienna broda mego towarzysza miga mi tylko wśród skał. Biolog przez chwilę wyszukuje wśród stosów skorupek jaj najmniej zniszczoną i szybko układa ją pośrodku najbliższego pustego gniazda. Nim zdołał odskoczyć w boss przy jajku zjawia się pingwin. Zapewne samiczka. Kamienieję ze zdumienia. Wybałusza oczy, otwiera powoli dziób z którego biegnie ni to bulgot ni syk. Powoli schyla się z wygiętym jak pałąk grzbietem. Krótka szyjka wydłuża się jak u łabędzia. W jednej chwili znajduje się przy niej drugi pingwin. Zapewne samiec. I on z kolei; nieruchomieje. Wygląda jak znak zapytania. Skąd to jajko? Dziobem dotyka skorupki, jakby