uważam za szczególnie doniosły. O ile w poezji, jak wiadomo od czasów Horacego, chodzi przede wszystkim o wydobywanie nowych stosunków między słowami, to w nowomowie - przeciwnie - sprawą zasadniczą jest stabilizowanie związków między nimi. Stabilizowanie, w którego wyniku powstają spetryfikowane formuły, przekazujące jednoznacznie intencje wartościujące. Stabilizowaniu temu podlegają nie tylko wyrazy dziwaczne, jakieś niewydarzone neologizmy, czy pożyczki z obcej mowy. Przeciwnie, podlegają mu słowa należące do klasycznej polszczyzny. I wbrew powszechnemu mniemaniu sądziłbym, że to właśnie one są głównym przedmiotem manipulacji w nowomowie. Jest to zrozumiałe z wielu względów. Przede wszystkim - nowomowa, by oddziaływać, a oddziaływanie stanowi jej główny cel, nie może