z emitorów pęki siłowe połączyły się w osłaniające pole. Transportery i &lt;orig&gt;inforoboty&lt;/&gt; pozostawili kilkadziesiąt metrów od miejsca, w którym &lt;orig&gt;kolisko&lt;/&gt; piachu opasywało podstawę "Kondora", i patrzyli ze szczytu wydmy w dół.<br>Pochylnię statku dzieliła od gruntu pięciometrowa przestrzeń, jakby coś zatrzymało ją znienacka w ruchu, kiedy była opuszczona. Rusztowanie osobowego dźwigu stało jednak pewnie, a pusta klatka windy z otwartym wejściem zdawała się zapraszać do środka. Obok niej wystawało z piasku kilka butelek tlenowych. Aluminiowe ich ścianki lśniły, jakby porzucono je zaledwie kilka minut temu. Nieco dalej wystawał z wydmy błękitny fragment jakiegoś przedmiotu, który okazał się plastykowym pojemnikiem. Zresztą chaotycznie