przywiązania do mnie miałem jedyną konsolację..." (Ten list z 1793 roku to jedyny wzruszająco ludzki dokument, jaki pozostał po księciu eks-podkomorzym. Jakie były losy Truskolaskiej po śmierci jej sędziwego kochanka - nie wiem. W każdym razie, na liście późniejszych pensjonariuszów ks. Stanisława - nazwiska jej nie znalazłem. Być może, że książę eks-podkomorzy, który zmarł dopiero w roku 1800, zdążył się jeszcze... odkochać).<br>Ponieważ atmosfera w Rzymie staje się coraz bardziej "polska" i coraz bardziej denerwująca, ks. Stanisław postanawia odbyć dłuższą podróż na południe Włoch. Przed wyjazdem podejmuje u siebie obiadem generała Tadeusza Kościuszkę. Książę zauważył, że "generał był czymś zafrasowany, lecz