I kto wtedy ciebie będzie podpierał.<br>- Nie ty! - cisnął Pinokio.<br>- Nigdy nie mów za prędko "nie", człowieku. <br>Może i Adama poprosisz.<br>- Odwal się! - powtórzył warkliwie okularnik. - Nienawidzę...<br>- Słyszałem. Nie jestem pewien. - Siwy wstał; <br>czarne postacie uniosły się na pościeli. A więc <br>nikt nie spał już od dawna. W mroku drżało elektryzujące <br>napięcie i uwierające w gardle oczekiwanie na to, co stanie <br>się dalej.<br>- Nie śpią, Kaziu. Słyszeli wszystko albo prawie... <br>Mów: zabrakło do dwustu? Dlatego wziąłeś?<br>- Skąd wiesz? - Kaziu wrócił do swego zdumienia. <br>W głosie miał już nie łzy, a szorstkie znużenie.<br>- Przypadek. Więc tak?<br>- Tak.<br>- Na to czekałem. Głupio zrobiłeś