od lipca reformy zachowywała się obojętnie bądź nieufnie.<br>Trzecia z reform, do której Wielopolski przywiązywał może największą wagę, wielka reforma oświaty, budziła duże zainteresowanie środowiska inteligenckiego i ten kierunek działań zjednywał Wielopolskiemu wielu zwolenników. Umiejętnie ze środowiskiem naukowców warszawskich współpracował Krzywicki, co ułatwiało odnowienie przyjaźni z Chałubińskim. Krzywicki zajął się energicznie reorganizacją szkolnictwa podstawowego i średniego (zakończył ją przed 1 października 1862 roku) oraz organizowaniem puławskiego Instytutu i Szkoły Głównej. W Radzie Wychowania służącej mu pomocą w tych pracach znaleźli się m.in.: Tadeusz Lubomirski, Adam Goltz, Tytus Chałubiński i Ludwik Natanson, osoby znane i popularne w Warszawie. Nadal bardzo aktywny