czy Kaukaz, gdzie wymienione wyżej nazwy w pewnym czasie zostały użyte w celu określenia odrębnych typów szabel. W europejskim kręgu kulturowym pojęcie szabli odnoszono zawsze do pewnej grupy broni siecznej charakteryzującej się takimi, a nie innymi formami i elementami konstrukcyjnymi, a nie do jakiegoś konkretnego typu szabli. Jaka więc jest etymologia pojęcia "szabla"? Aleksander Brückner przedstawia ją następująco: "Szabla, szabela, szabelna itd.; szabeltas, z niem. sabeltasche; z sz-, wobec powszechnego s-: rus. sabla, węg. szablya (wymawia się s-), niem. säbel, franc. savre (z r!); od nas przyjęła Litwa i Słowacy sz-, czes. szawle przeszło widocznie również przez Polskę. Nazwa szabla, to