miecione</> wiatrem skuteczniej masakrują nasze twarze niż stara maszynka "Polsilver". Od czasu do czasu jednak pokazuje się piękne słońce i wtedy robimy sobie fotki. Wyżej aż do 2800 m n.p.m. jedziemy gondolą, której górna stacja jest jednocześnie klasyczną knajpą dworcową. Jeżeli kogoś rzeczywiście chwyci głód, proponuję Apfelstrudel i ewentualnie jakiś soczek. W podziemiach knajpy prymitywny hotelik dla kilkudziesięciu osób w dwu- i trzyosobowych pokojach z przeznaczeniem dla sportowców. Także sala gimnastyczna z podium i możliwością dokonywania odpraw przed zawodami. Wytrzymać tu dłużej niż kilka dni bez możliwości zjazdu wieczorem do "normalnego" świata chyba trudno i nie jest to wypoczynek