wyglądał na mocno zdenerwowanego. Pierwszy raz zdarzyło się, że dziad zrobił dla mnie coś dobrego. - Pasławski, wyłaź stamtąd! <br>- Nie mogę, bo buda z zewnątrz zamknięta! - krzyknąłem głośno, żeby było mnie słychać przez grube ściany. - Musicie odryglować drzwi! Nie usłyszałem od razu odpowiedzi, więc z niepokojem wyjrzałem przez okienko. Głowy moich falowców zwrócone były w stronę posypanej żwirem drogi prowadzącej do radaru. <br>- To pewnie Szulim z Nowickim! - usłyszałem głos Podkalickiego. - Idą na kontrolę sprzętu.<br>- Wiejemy z powrotem na wyrzutnie! - zarządził Misiek. - Pewnie zaraz i tam pójdą! <br>- Co z Pasławskim? - zapytał Pindel.<br>- Niech tam siedzi, zaraz po niego wrócimy! Betonowy plac, na którym