gatunek jest właśnie przedmiotem naszych badań. Co więcej: jest ono &lt;orig&gt;ugryzkiem&lt;/&gt; o wiele większej pracy, opisującej &lt;hi rend="spaced"&gt;nas&lt;/&gt; właśnie; &lt;hi rend="spaced"&gt;nasz&lt;/&gt; gatunek, &lt;hi rend="spaced"&gt;nasze&lt;/&gt; życie, &lt;hi rend="spaced"&gt;nasze&lt;/&gt; społeczeństwo!<br> Prawda, że roi się ona od błędów, fałszów, fantazji nieprawdopodobnych na nasz temat. Czyż jednak nie jest dostatecznie piękne już to samo, że wszystkie te błędy, fałsze i fantazje zostały tak genialnie w czasie ostatniej naszej ekspedycji naukowej pożarte i przetłumaczone przez naszego szanownego kolegę, pana docenta Themerisa Stefensona?! Pożarte, powtarzam. Jak się bowiem Państwo dowiecie, osobniki badane przez nas mają zwyczaj rejestrować swe myśli nie w swej substancji skojarzeniowej, nie WEWNĄTRZ, lecz NA ZEWNĄTRZ swej powłoki