z tych leków blokuje działanie aldosteronu. Od roku wiadomo, że cierpiący na ciężką niewydolność serca po dwuletnim zażywaniu tego preparatu są o 30 proc. mniej zagrożeni zgonem. Co więcej, spironolakton znacznie poprawia stan chorych, zmniejsza liczbę hospitalizacji, co oznacza oszczędności. Aby znaleźć "wartość za pieniądze", należy policzyć wydatki poniesione na farmaceutyk i hospitalizowanych zażywających ten lek i od tej kwoty odjąć koszty szpitalnego leczenia tych, którzy zamiast medykamentu otrzymywali placebo. Wynik tej operacji jest ujemny, choć spironolakton kosztuje! Jeśli chory nie zażywa leku, budżet (kasa chorych? społeczeństwo?) ponosi straty. Jeszcze dobitniej: każdego cierpiącego na niewydolność serca, który nie zażywa leku, społeczeństwo