zapowiedzianej uroczystości rozdania nagród w szkole rolniczej. O godzinie piątej udał się do Pałacu Kwirynalskiego, dokąd wezwał go maleńki, prawie karzełkowaty starszy pan, z komicznymi w górę zakręconymi wąsikami: król Wiktor Emanuel III.<br>Dla skupionych wokół dworu kół wojskowych przyjęcie przez Radę rezolucji Grandiego było sygnałem do działania: dowodziło, że faszyzm włoski znajduje się w stanie kompletnego rozkładu i Duce nie może liczyć nawet na najbliższych. W tej sytuacji sprawa sprowadzała się do problemu technicznego: aresztowania dyktatora.<br>Było to tym łatwiejsze, że Duce zupełnie sobie nie zdawał sprawy z powagi sytuacji. Na audiencji u króla zaczął roztaczać przed nim swoje plany