wyrabiano w miejscowościach, w których była żywa ich tradycja, na Kurpiach i w Rzeszowskiem. <br>Na koniec tego rozdziału chciałbym powiedzieć o rzeźbach świeckich, które znamy z historii i które, choć nie w pełni ludowe, powinny być tu przypomniane. Są to rzemieślniczej proweniencji duże, liczące 1,5-2 m wysokości, ule figuralne. Występowały w Małopolsce, na Podhalu, a przede wszystkim na Śląsku. Znamy zespół takich uli ze Lwówka Śląskiego. Sprawność wykonania wskazuje, iż autorami ich mogli być podkształceni rzeźbiarze, reperujący bądź tworzący figury świętych do wiejskich i prowincjonalnych kościołów. Ich dziełem były zapewne ule umieszczone w rzeźbach świętych patronów, zwłaszcza św. Ambrożego