generał Kleist, EDC. <br>- Dasz mi słowo - rzekł nagle.<br>- Co...? - Tito aż pochylił się, wynurzając się z bezpiecznego cienia wysokiego oparcia fotela. <br>- Przyrzekniesz mi - mówił Hunt, w duchu śmiejąc się z powtórzenia surrealistycznej sytuacji. - Przyrzekniesz mi poparcie, gdy przyjdzie do rozliczeń. <br>Senator dłuższą chwilę wpatrywał się w Nicholasa w absolutnym bezruchu, fizjonomia nie wyrażała niczego, Tito był &lt;orig&gt;fenomurzynem&lt;/&gt;, głęboko osadzone oczy szukały na obliczu Hunta najdrobniejszego znaku świadczącego, iż Nicholas żartuje. Nie znalazłszy go, Gaspar powoli skinął głową. <br>- Oczywiście. Jakże inaczej. Przyrzekam. <br>Hunt najwyższym wysiłkiem woli powstrzymywał chamski rechot przed wybuchnięciem z głębi przepony. <br>- Na początek opowiedz mi o Grzybie - polecił starannie