gatunków i odmian mowy potocznej, jakie mnożyły się i nasilały w społeczeństwie. Wydaje mi się, że w tym drugim zakresie szczególnie dwa omawiane już zjawiska miały perspektywy najszersze. Po pierwsze - próba wywianowania współczesnej polszczyzny przez nie wykorzystaną dotychczas u nas, jak to się stało w innych krajach, mowę chłopską, co forsował tzw. nurt wiejski, który jednak przyszedł jakby zbyt późno i nie znalazł prawdziwych kontynuatorów w następnym pokoleniu literackim. Po drugie - &lt;name type="tit"&gt;Nowa Fala&lt;/&gt;, która podjęła otwartą walkę z nowomową i uprawiała literacko współczesną potoczną polszczyznę, lecz została ze swego uderzenia wybita.<br>W tej konfiguracji językowo-literackiej węzłową pozycję zajęła twórczość Mirona