swego życia wewnętrznego. Przecież dzień w dzień modlę się o małe miłe życie, o malutkie nic złego dla mnie i mojej rodziny, a ten nagle wyskakuje z takimi tekstami. Mówi do mnie jak do wtajemniczonego. To prawda, widuje mnie w kościele, pamięta pewnie delikatne moralne wątpliwości, jakie rozsiewałem wokół jego "ga-Galerii" w czasach, gdy było to rozkwitające totalnie lewackie przedsięwzięcie, teraz jednak wyraźnie mnie przeszacowuje. Ciągnie swoje wyznania, a ja choć wiem, że i tę rozmowę przyjdzie mi odchorować, nie przerywam, bo niby jak miałbym to zrobić. <br>- W piątek była ta wielka ulewa. Najpierw się strasznie ociepliło, prawie lato przyszło