eteté &lt;/&gt;- dla drugiej,<br>&lt;q&gt;Les émotions sublimes&lt;/&gt; - dla trzeciej.<br> Mógłby nawet, idąc tropem Kalliklesa, dostrzec w kantowskim<br>kulcie prawa wyraz słabości, która uchyla się od<br>walki, aby uciec w cień miecza i wagi niewidomej bogini.<br> Zapewne... być może... ale tych właśnie dociekań chciałem uniknąć.<br>I to nie tylko dlatego, że psychologiczna<br>geneza dzieła nie wyznacza jego obiektywnej wartości; że<br>filozoficzna i kulturalna wartość "krytyk" leży poza zasięgiem<br>ciekawości psychologa - to jasne. Kierowała mną<br>przede wszystkim potrzeba zachowania dystansu i taktu<br>wobec jednego z największych myślicieli. Dlatego też w<br>kulminacyjnych punktach, kiedy mowa jest o godzinach<br>filozoficznych rozmyślań, odwołuję się do Szekspira. Za