miało to miejsce np. 18 listopada 1929 w okolicach Nowej Funlandii i 9 września 1954 na północnym wybrzeżu Algieru, kiedy to całkowitemu zniszczeniu uległo m. in. miasto Orléansville. Obliczono, że szybkość takich prądów dochodzi do 92,5 km na godz. na skłonie kontynentalnym i ok. 27,8 km na równinie głębokomorskiej. Na Morzu Karaibskim, u ujścia rzeki Magdaleny w Kolumbii, prądy zawiesinowe tworzyły się w wyniku spełzywania grobli obwałowywujących ujście rzeki. Na niezwykle płaskim dnie Morza Karaibskiego napotkano na piasek, płytkowodne muszle i szczątki roślin lądowych. W rowie Porto Rico, najgłębszej części Atlantyku (9218 m), stwierdzono istnienie wapiennych skorup organizmów płytkowodnych