czekali na nią z obiadem. Kiedy nie przyszła do piętnastej, pani Z. zatelefonowała pod stary adres, ale nikt nie podnosił słuchawki. Jak powiedziała później podczas przesłuchania: &lt;q&gt;"nie czuła jeszcze niepokoju, ponieważ Dorota z reguły była niepunktualna i niesłowna"&lt;/&gt;. Źli na córkę, że ich totalnie lekceważy, zasiedli sami do obiadu o godzinie szesnastej. Godzinę później zatelefonowali do Doroty ponownie, ale i teraz nikt nie odpowiadał.<br>Zaczęli się zastanawiać, czy należy jechać do starego mieszkania, ale przeważyło racjonalne stanowisko Rafała Z., który stwierdził, że &lt;q&gt;"nie ma sensu jechać, skoro jej tam nie ma"&lt;/&gt;.<br>&lt;q&gt;- Pewnie znowu zapomniała i gdzieś polazła&lt;/&gt; - zastanawiała się pani Jolanta. &lt;q&gt;- A