Głowa zniknęła, a po chwili znów począł się sączyć półgłos modlitewnych zaśpiewów.<br>Pod pawlaczem stały przysunięte do ściany sztalugi Dawida.<br>Przytrzymywały one stos tektur, dykt i płócien naciągniętych na blejtramy.<br>- Malujesz? - spytał Jurek oczekując przeczenia. Miałby wówczas okazję do jeszcze jednego pokiwania głową.<br>- Dużo maluję ostatnimi czasy. Tobie pokażę.<br>Dawid grzebał w stosie rysunków i obrazów. Wyciągnął kilka, ustawił pod ścianą, a matka podkręciła karbidówkę, syknął jaśniejszy płomień. Obrazy były nieoczekiwane. Daleko odszedł Dawid od poprzednich, cichych, brązowo-zielonych martwych natur, od pejzaży z miasta tak perłowych jak wnętrze muszli.<br>Teraz na jego obrazie pod mosiężnym niebem szli Żydzi w poprzek