Potocki.<br>Zaklął nad tym pismem dowódca, pułkownik Słupecki, pomyślał krótko i przydzielił tak rekomendowanego rekruta do kompanii fizylierów kapitana Sakowskiego.<br>- Ten mu pieprzu w nos natrze! - rzekł do adiutanta i kopię pisma polecił przesłać wraz z delikwentem do kompanii.<br>Kapitan Sakowski miał w pułku sławę najostrzejszego wśród oficerów, brutala i gwałtownika. Kompania jego stała w miasteczku Gawarczewie. Szedł tam Kazimierz jak w paszczę wilka, przygotowany na najgorsze, jako że konwojujący go podoficer nie omieszkał po drodze wzmiankować o przykrych właściwościach charakteru i usposobienia pana kapitana.<br>Jakoż gdy zameldowali się w kancelarii dowódcy kompanii, ujrzał Kazimierz za stołem postać tak szczelnie spiętą