powstały dwa konkurencyjne projekty filmu o Katyniu; nad jednym pracował Robert Gliński ze scenarzystą Cezarym Harasimowiczem, nad drugim zaś Andrzej Wajda z pisarzem Włodzimierzem Odojewskim. Doszło do zderzenia, z którego obie strony wyszły poszkodowane. Ze scenariusza Harasimowicza powstało ostatecznie słuchowisko radiowe, Wajda zaś rozstał się z Odojewskim w sposób dość gwałtowny, ostatnie uwagi reżyser z pisarzem wymieniali za pomocą wywiadów prasowych. Chodziło m.in. o autorstwo przewidywanej sceny końcowej, przedstawiającej w poetyckiej konwencji zmartwychwstanie rozstrzelanych oficerów. Skądinąd jest to pomysł świadczący o tym, iż nasi twórcy zdają sobie doskonale sprawę, że filmy martyrologiczne też muszą mieć dzisiaj happy end, czego dowody